vrijdag 25 november 2011

De Beste Schuilplaats...!

Lieve allemaal,


Ik dacht, laat ik eens iets anders posten dan een heel lang verhaal.
Daarom hier een berichtje met een gedichtje.

I am so weary
I have no strength.
I wish I can fly
out of this world

of painful things.

I ask the Lord
to give me strength
Shall it be?
Please Lord Jesus
give it to me.

Then the Lord says:
My child, fear not
I am with you
and I am your God.

I have chosen you
I haven’t cast you away
Yes, I wil help you
I don’t leave you, I stay.


Soms denk je dat God je niet helpt. Dat Hij niet naar je omkijkt. Op zo'n moment lijkt alles verkeert te gaan en staat je leven ontzettend op z'n kop!

Maar...zoals ik er al vaak ben achter gekomen sta ik er absoluut niet alleen voor; hoe ik me ook voel!

 God is bij me. Aan Hem hou ik mij vast.

Hij is mijn Schuilplaats en bij Hem zal ik elke seconden van mijn leven schuilen.


Jullie ook? I hope!

 Liefs, Ine-Maartje

donderdag 24 november 2011

Kleurrijk...?

Lieve allmaal,

...het is grijs buiten. Veel bomen zijn al helemaal kaal. Maar soms zie je van die mooie uitschieters: bomen met rode en gele blaadjes. Dan ziet het er allemaal veel mooier uit.

...binnen is het gezellig. We maken er iets gezelligs van. Buiten is het zo grijs- dus waarom zouden we geen kaarsjes aan doen?
Al snel branden in mijn kamer de kaarsjes. Rood, geel, oranje, groen, blauw... alle kleuren van de regenboog...

...en, je wilt het niet geloven, maar...plotseling breekt de zon door!
Het is heerlijk om de zon weer eens te zien. Ik wordt er gewoon vrolijk van. Alle kleuren zijn veel vrolijker en mooi helder...

Genieten jullie ook altijd van al de mooie kleuren die God ons gegeven heeft?
Ik ervaar elke kleur als een geschenk van God. Zoals de nacht er is, is het donker en is de lucht zwart, maar pinkelen de sterren aan de hemel. En overdag dan laat de zon zich weer.
Maar ik denk dat ons leven pas kleurrijk is als Jezus in ons leven is gekomen.
...het zal pas helemaal perfect kleurrijk zijn en perfect zijn als we bij Jezus zijn.

Colourful?

Colours - colours
Who likes the colours?
I! Of course!
Preferably, cheerful colours
Sunny, colourful colours
Colour, I can not live without you!
But sometimes life is not colourful ...

Still I love colours
And, I love Jesus who has made the colours!
Even though life is not always colourful.
When Jesus comes back, He will give everything
Colour.

Thank You...

Heere Jezus, komt U snel terug?
...Ik verwacht U...

De zon schijnt nog steeds.
Ik ben blij dat God mij kleur in mijn leven wil geven. Daar dank ik Hem elke dag voor.
Ik hoop dat jullie allemaal ook kleur in jullie leven hebben gekregen.

Liefs, Ine-Maartje




vrijdag 18 november 2011

He Will Carry You


Lieve mensen,

Wat er ook gebeurt: God heeft altijd een antwoord.
God is er om je te beschermen, om je kracht te geven, moed... en om je de juiste weg te wijzen in je leven.
Ik vond dit een heel bemoedigende liedje, dat God mij altijd zal dragen.
Wat voor moeilijke dingen er ook in mijn leven gebeuren: God is bij me, ik heb geen kwaad te vrezen, want God is met mij.

Ik hoop dat jullie allemaal ook weten dat de Heere Jezus je Redder en je Schuilplaats is.
Dat wens ik jullie allemaal toe.

Liefs, Ine-Maartje


dinsdag 15 november 2011

Koud!

Lieve allemaal,
...vanmorgen ging om half 6 al weer de wekker en al snel moest ik mijn bus weer halen.
Er hingen mist flarden over de straat en het was ontzettend koud!
Als je uitademende zag je zo'n leuk wolkje!
Ik was enorm verbaasd dat het zo koud was, dus schrok best wel van de kou die me tegemoet kwam. Maar het was natuurlijk zeer verfrissend om zo wakker te worden. Ik was goed wakker!
...en je raad het nooit: het was -1! Het vroor.


Ik heb het  gevoel dat de winter er snel aan komt, klopt dat, of is mijn gevoel gewoon lekker fout?


Zo zag het er ongeveer uit.
Morgen vroeg misschien ook weer!


....ik heb niets te klagen over het weer. Gewoon lekker goed inpakken. Jas, muts, handschoenen, laarzen: prefect!

Kaarsjes aan en gezellig bij de openhaard zitten is met dit weer echt heerlijk als je uit de kou naar binnen gaat.


Ik wil graag nog een mooi gedicht met jullie delen. Een gedicht dat gaat over dat je de moed niet moet opgeven en dat God bij je is en jouw niet in de steek laat.

God is bij je

Hoe je leven ook zal lopen
God bewaart je in Zijn Hand
ook al kun je niet begrijpen
heb je niets meer in de hand…

In Zijn Handen ben je veilig
waar je ook door heen moet gaan
Hij loopt naast je in licht en duister
kijkt je steeds in Liefde aan.

Het is Zijn Hand op je schouder
Hij draagt je als je valt
Hij geeft je moed, verjaagt de angst
Hij is bij je, overal.

Houd je maar aan Hem vast
als je ziek bent, zwak of bang
op God kun je altijd vertrouwen
iedere dag, je leven lang.


Liefs, Ine-Maartje




zaterdag 12 november 2011

Alsof ik in de tropen ben...

...Lieve allemaal...

Het is ijzig koud in Nederland. Het is hefst. Alle bladeren kleuren mooi, en vallen af. De lucht is grijs en maar af en toe breekt de zon door.
Soms verlang ik dan naar een heerlijk warm land, met een mooi strand, helder water, palmbomen en heerlijke geurende bloemen.


Maar hier hebben we dat nu even niet, en kan het mischien nog wel stromachtig worden, en wie weet nog wel een Witte-Kerst. Elk Seisoen heeft wel weer wat moois!

...Toch, kan ik me een beetje in de warme Tropen wanen...door mijn heerlijke: Douchgel, Body Lotion en Body-scrup die ik gevonden hebben bij één van de leukste winkels hier in Nederland: De Kruitvat!


Hier een plaatje van de lekkerste geurtjes die ik heb!

Ik kan je verzekeren... het is gemaakt van natuurlijke stoffen, fruit, bloemen en nog eens veel en veel meer. Daarom ruikt het waarschijnlijk zo heerlijk en werkt het ontspannend! Het is dan alsof ik in de Tropen ben.


De lotion heb ik al uitgeprobeert, de rest moet ik nog doen. Ik ben benieuwd.


Deze is ook bij de Kruitvak: Parfum van het merk: Puma.

Het ruikt fantastisch, net zoals al de lotion die ik heb gekocht, terwijl ze niet eens van het zelfde merk zijn.

Soms moet ik wennen aan elk Seisoen dat komt en gaat. Dan merk ik, dat ik verlang naar de Lente, maar als het Lente is verlang ik naar de zomer...en soms, als het Zomer is en het is zo verschrikkelijk warm en klam: dan verlang ik zelfs naar de Winter.

Nou...het is een beetje een ander soort Blog dan jullie misschien van mij gewend zijn, maar ik had gewoon even de zin erin om zoiets ook met jullie te delen.

Nou, nog één Parfum-spuit: en mijn Blogje is weer uit!

Liefs, Ine-Maartje

vrijdag 11 november 2011

In de stilte met God...

Lieve mensen

…het gaat allemaal weer lekker hier. Overvolle agenda. Wat moet ik daar toch mee?
Planningen maken, examens inplannen, uitvoeren, beoordelen, reflecteren?
Wat ze al wel niet kunnen verzinnen: het moet allemaal gedaan worden!

Het studentleven (maar ook het gewone leven) is een drukke boel hier.  Ik weet vaak niet waar ik de tijd vandaan kan halen, om relax en op mijn gemak, de tijd te nemen om eventjes samen alleen met de Heere God te zijn.


In mijn hart en mijn hoofd bid ik vaak, zelfs onder de drukte van mijn werk, of God mij wil helpen. Maar, toch is het niet: "in de stilte met God praten", maar juist in de drukte.
Ik heb heel erg veel houvast aan de Heere Jezus, mijn Redder. Ik kan op Hem rekenen, elke minuut of seconde van de dag.


Mijn wens is, om nog meer tijd met de Heere Jezus door te brengen. Om Hem nog beter te leren kennen en ook op een rustig tijdstip met Hem te kunnen praten.


Ik vind het heerlijk om even naar het bos te gaan, of om me even terug te trekken en te praten met God.
Ik hoop en bid dat ik daar snel de tijd voor vind.
Hebben jullie nog nieuwe ideën hoe ik tijd kan maken voor en met God?




Liefs, Ine-Maartje

woensdag 9 november 2011

Hij kent mijn naam...

Lieve mensen,

...net zoals allen van jullie, stuk voor stuk, kent de Heere God je naam.


He knows my name
He knows my every thought
He sees each tear that falls
And He hears me when I call
 
 
Ik ben blij, dat de Heere Jezus mijn naam kent, en mij niet alleen laat, welke fijne, of juist pijnlijke weg ik ook ga...
Hij weet mijn naam en Hij weet alles wat ik doe.


Maar nu...wil ik jullie graag iets bijzonders vertellen.
Jullie weten dat ik werk bij dementerende mensen met het Syndroom van Down.
Ik was druk aan het werk in de keuken. De afwasmachine moest nog worden uitgeruimd.

Rinkelende kopjes, en bekers op elkaar stapelen, maar natuurlijk ondertussen goed opletten of er geen vervelende dingen om me heen konden gebeuren.
Opeens hoorde ik iemand roepen. Het leek wel mijn naam...
Ik dacht: "wie van mijn cliënten kent mijn naam? Ze vergeten dat!" Maar...steeds harder hoorde ik mijn naam roepen. "Ine...!!!" Ine...!" Ik maak een sprintje en loop naar de kamer van mijn cliënt.

Hij was met het borduren gestopt en keek verwachtingsvol naar de deuropening.
"Ken jij mijn naam? Hoorde ik dat goed?" vroeg ik hem.
...en toen weer: "Ine, mag ik wat vragen?" -Natuurlijk mag dat.- " Ine, kom je morgen weer werken?"


Ik stond echt even met een mond vol tanden. Hij kende mijn naam! Kijk, God weet alles, en Hij kent mijn naam altijd, en vergeet die nooit. Maar een dementerende cliënt met het Syndroom van Down...Niet te geloven!
Ik kan jullie vertellen: "Mijn dag kon niet meer stuk!"




Hebben jullie nog tips hoe ik ze kan leren, mijn naam te noemen? Leuke manieren...of zo iets dergelijks?

Liefs, Ine-Maartje

maandag 7 november 2011

Veel om dankbaar voor te zijn...

Lieve allemaal,

...het is toch niet te geloven. Eén van onze Europese landen kampt al dagen met zware regenval en overstromingen.

De autoriteiten in Var lieten weten dat in 3 dagen tijd 200 tot 300 millimeter regen is gevallen. Meestal valt zo'n hoeveelheid in een periode van 3 maanden. Zeker 3300 mensen hebben geen elektriciteit meer.

Rivieren zijn buiten hun oevers getreden en huizen en straten zijn ondergelopen.
Er is tot nu toe 1 persoon om het leven gekomen: een 51 jarige man, die door het water werd meegesleurd, volgens de politie.

Het is triest om te zien, wat zoveel water teweeg kan brengen. 2000 mensen zijn geëvacueerd wegens het noodweer van de afgelopen dagen.


Straten zijn ondergelopen.


Een jonge vrouw baant haar weg door de stroming.


Alle elektrischetijd is uitgevallen.

De zender Europ 1 meldde dat het water in de rivier Var is gestegen van 1,5 naar 5 meter. Circa 1200 mensen die in problemen zijn gekomen zijn door de brandweer gered. Daarbij zijn er ook helikopters ingezet

Ook in het Noorden van Spanje zijn er problemen door het slechte weer. Er zijn zeker 12 mensen in de plaats Hernani door de politie uit hun huizen gered. Door het buiten de oevers treden van de rivier, is het water hun huizen binnen gelopen en raakte ze in problemen en  konden ze geen kant meer op.

****

Het lijkt me verschrikkelijke angstaanjagend als je zulk noodweer en overstromingen meemaakt.
Hier in Veenendaal, mijn woonplaats heeft er jarengeleden ook een watersnoodramp plaatsgevonden op 26 maart 1855.
De mensen die nog de mogelijkheid hadden om te  vluchten, vluchtte naar de Oude Kerk bij de markt.
Dit is de hoogste plek van Veenendaal.

Mensen hulproepend om de daken van hun huizen.


26 Maart 1855 
Doordat de noodklok tijdig geluid was, konden vele Veenendaalers tijdig vluchten. Hierdoor waren er weinig tragische ongevallen. Toch hadden enkele Veenendalers geen geluk, zoals het gezin Van Wijk. Op 8 maart begaf het gezin zich uit de Zandstraat per aak naar de bergrand via de Kerkewijk op weg naar Amerongen. Maar de schuit sloeg om, ongeveer ter hoogte waar nu hotel Grath staat. Vijf kinderen en de grootvader Cornelis Jansen kwamen om. De rest van het gezin - vader, moeder en twee van de kinderen - wist zich te redden in boomtoppen en werden later naar de kerk op de Markt gebracht. Een Amsterdammer die kort daarop Veenendaal bezocht, organiseerde via een Amsterdamse courant een hulpactie voor het gezin. Hij haalde hiermee 500 gulden op.

Toch werd bijna heel Veenendaal verwoest. Mensen vluchtte soms nog naar Amerongen als ze daar nog de tijd voor hadden. Maar de meeste hulpbehoefende, zieken, ouderen, hadden geen andere mogelijkheid dan te vluchtten naar de hogergelegen gebieden zoals de Oude Kerk op de Markt.

Dagelijks gebeuren er nog overstromingen en zoveel natuurrampen. Hier in Nederland, hebben we er al een tijd niet bijzonder veel last meer van.
Dat is heel bijzonder als je terug kijkt op onze geschiedenis.

Laten we allemaal de Heere Jezus dankbaar zijn, want we hebben veel om dankbaar voor te zijn,... en laten we vooral bidden voor de mensen in andere landen (zoals Frankrijk of Spanje) die kampen met natuurrampen.

  Liefs, Ine-Maartje