dinsdag 25 oktober 2011

Alles vergeten maar toch...ze zijn zo kostbaar!

Lieve allemaal,
...na een dagje werken, ben ik nu weer thuis.
Mijn dag begon al om half 6 toen ik uit bed moest. Al snel zat ik rond half 7 al in de bus, naar mijn stage.

   Ik loop stage in de Gehandicapten Zorg. Mijn groep bestaat uit 6 bewoners. Allemaal hebben ze het Syndroom van Down. Het is een erg drukke groep, omdat ze beginnent, of al in een verder stadium van dementie zitten.

Dit is echt de Doelgroep waar ik mee wil gaan werken, als ik mijn Opleiding gehaald heb.
Het was een drukke dag vandaag, en het begon al om kwartover 7.
Dan is het eigenlijk DE SPITS voor ons, tot en met 10 uur. Iedereen uit bed halen, wassen, kleren aan, eten en naar het Activiteiten Centrum brengen.

Mijn collega deed 3 bewoners en ik ook. Goed verdeeld!
Vanmorgen weer een paar aparte gevallen:

Een cliënt, die ik wakker maakte en had aangekleed begon opeens alle spullen uit zijn slaapkamer naar de badkamer te verhuizen.
Ik stond echt even met mijn ogen te knipperen. Ik vroeg hem wat hij aan het doen was; hij wist het niet.
Ik vertelde tegen hem, dat die spullen niet in de badkamer horen. Vervolgens ging hij alles weer terug zetten, en was het voorbij. Hij zat nogal beteutert te kijken en snapte niet wat hij had gedaan.
Of hij vond de spulllen niet meer leuk, en wilde ze kwijt, of hij was echt zo in de war dat hij alles wilde verhuizen.
Maar toch... ook hij is een kostbaar schepsel van de Heere God.
Soms speelt hij een trouwdienst na, en moeten wij als collega's voor bruid en bruidegom spelen. Geweldig!


Bij mensen met het Syndroom van Down, begint de tijd van dementie eerder dan bij mensen zonder deze beperking.
Het is erg apart om te zien hoe snel ze achteruit kunnen gaan.

Vandaag ontdekte ik dat er nog een cliënt van mij is begonnen met dingen vergeten en verkeert terug zetten.
Deze cliënt ging de tafel afruimen. De borden wist hij waar ze heen moesten.
Toen hij bij de koelkast spullen kwam, zette hij ze in de la. We  vertelde hem dat het in de koelkast mocht; toen wist hij niet meer waar de koelkast was.
Dat vond ik erg triest, maar gelukkig...kan deze cliënt ook zo vrolijk zijn, en grapjes maken met ons.

Ook hebben we cliënten die tegen foto's gaan praten of naar hun eigen spiegelbeeld gaan zwaaien.
Ze denken dat het iemand anders is.

Het is een hele uitdaging, om alles op de rails te houden op de woning.
Maar het is ook zo en zo gezellig en dankbaar werk! Ookal vliegen er soms kussens in het rond, of bekers, of worden er tafels omgegooid: het is en blijft mooi werk!

God heeft hun ook geschapen, en ze zijn net zo kostbaar en uniek als elk ander mens!

God heeft ieder mens geschapen
bijzonder en heel speciaal
met een uniek karakter
en zo  verschillen we allemaal.


Liefs, Ine-Maartje


maandag 24 oktober 2011

Dromen...

Kiekeboe! Daar ben ik weer!'

Vorige week, ben ik eindelijk weer in het bos geweest!
Het was bitter koud, maar toch ook prachtig weer. Net zoiets als vandaag.
Zon, blauwe lucht: perfect weer voor een boswandeling, dus heb ik dat natuurlijk ook gedaan.
Ik vind het heerlijk om alleen in het bos te zijn - zonder mensen om me heen. Gewoon even helemaal alleen midden in de natuur.
De bomen hebben allemaal mooie rode, oranje, gele en bruine kleuren gekregen, net zoals je soms op een herfst schilderij ziet.
Het was echt zo mooi...en rustgevend.
Ik heb er volop van genoten. Het bos wordt vast nog veel mooier!

Weetje, later...wil ik vlakbij een echt bos wonen, of aan zee...

O, oh, wat ben ik toch weer aan het dromen.


-----------------------------------------------------------------------

 Nou, vooruit, einde herfstverhaaltjes en nog een klein stukje uit de Bijbel.

Ik heb een grappig boekje, maar het was dit keer geen grappige tekst, of spreuk, maar een hele mooie.

Een vrolijk hart brengt een lach op het gezicht.
Blijmoedigheid maakt het leven tot een feest.
En een vrolijk hart bevodert een goede gezondheid.

Spreuken 15: 13,15- 17: 22.


En deze spreuk vind ik zeker waar.
Ik merk dat als ik in een moeilijke tijd zit, ik niet veel lach, en me bijna nergens over verblijd.
Dan ga je je vanzelf ook lusteloos voelen, en moe, en gaat je gezondheid ook achteruit.

Maar hier staat, een vrolijk hart bevodert de gezondheid, en brengt weer een lach op het gezicht, en: blijmoedigheid maakt het leven tot een feest.

Laten we dan, allemaal, als volgelingen van de Heere Jezus, moed vatten, en blijmoedig blijven, in Hem.

Zoals Paulus in Filipenzen 4:4 zegt:


Verblijd u in de Heere te allen tijd: wederom zeg ik u: Verblijdt u!

...Liefs, Ine-Maartje...



vrijdag 21 oktober 2011

Hallo lieve allemaal,

Ik heb gisteren weer heerlijk op mijn stage gewerkt, zonder enige hyperventilatie! Wat ben ik daar blij om!
Vandaag ben ik weer begonnen met mijn bij-baantje. Ik heb al lang een 0-uren contract bij de Thuiszorg. Nu had ik een keer een dagje vrij dus ik dacht: even proberen of ze wat werk hebben. En ja hoor! Zoveel werk, zodat ik het bijna niet volhield.
Ik het echt gewoon 7 uur gewerkt vandaag!

Moe maar voldaan, ben ik!

Een colaa-tje ging er dus wel in!  

















Nu heerlijk op de bank mijn blogje tikken + mijn Bijbel doorbladeren.
Achterin mijn Bijbel kwam ik een prachtige tekst tegen, die ik graag met jullie wil delen!


Ik hef mijn ogen op naar de bergen,
vanwaar zal mijn hulp komen?


Mijn hulp is van de Heere
die de hemel en de aarde gemaakt heeft.

Deze tekst wilde ik voor vandaag aan jullie meegeven. Ik hoop dat jullie er wat aan  hebben deze tijd, of als jullie deze blog een keer tegenkomen.



Ik  ga gezellig bij de openhaard koffie drinken met de familie.
...Een heel fijn weekend toegewenst allemaal...

Liefs, Ine-Maartje



donderdag 20 oktober 2011

Nieuw kracht...

Lieve mensen,

Hier ben ik eindelijk weer! Het heeft een tijd geduurd, omdat ik enorm druk was. Wie is dat niet, tegenwoordig?

Er is de afgelopen week heel erg veel gebeurt.
Voordat ik Dinsdag naar mijn stage ging kreeg ik een briefje mee van mijn moeder. Daar stond deze tekst op:

Maar die de Heere verwachten,
zullen de kracht
vernieuwen.

Jesaja 40:31a

...God alleen geeft hoop...

Ik wist niet dat precies die dag- ik onderuit zou gaan. Een flauwte zou krijgen, met een hyperventialtie er bovenop.
Ik was heel angstig. De ambulance is ook nog geweest, omdat het niet stopte.
Gelukkig hebben ze me er doorheen geholpen. Ik was niet alleen. God was bij mij, en zoveel mensen om me heen die me hielpen.

Nu... ik die tekst nog eens lees, is dat een enorme les voor me, nu ik zo weer voor het eerst na het gebeuren dinsdag, weer ga werken.

Laat mijn hoop op U zijn, Heere.
Laat mij U verwachten, en vernieuw mijn krachten- want ik ben zo zwak.
Maar, op U vertrouw ik. U bent altijd mijn Redder in nood.
Amen


Deze tekst wil ik jullie vandaag en voor de rest van jullie leven meegeven. Draag die in je hart, want alleen de Heere Jezus kan jouw kracht vernieuwen.

Wie in Hem gelooft zal nooit beschaamd uit komen!



Veel liefs, Ine-Maartje


donderdag 13 oktober 2011

Geniet van deze dag...

Hallo allemaal,

Wat is het toch weer een heerlijke onstuimige dag! Ik ben net op tijd uit bed gerold, en heb net wat gegeten. Mijn maag is weer gevuld, en ik kan al bijna weer op de bus stappen naar mijn stage.
Omdat ik gisteren een late dienst heb, ben ik verdraaid en verdraaid moe!
Maar, op een dag, raak ik er vast aan gewend! (hoop ik)

Ik vind het weer wel heel erg wennen. De regen, de wind, andere kleren, lekker warm aankleden.
Maar het heeft ook wat bijzonders. Zo sterk als de wind is, zo onstuimig dat het weer kan zijn: eigenlijk zijn de jaargetijden heel erg wonderlijk en bijzonder!
God zorgt er tenslotte door dat er regen valt, dat alles nog blijft groeien, en de grond niet uitdroogd in ons koude landje. Dat is een heel verschil met andere landen, in deze wereld, zoals de droogte + honger in sommige delen van Afrika.



Dus, ik zou zeggen: laten we God dankbaar zijn over dit weer!
Dat moest ik even kwijt, omdat ik toch even een babbeltje wilde plaatsen vanmorgen...
Allemaal een goede dag toegewenst, met de nabijheid van de Heere Jezus.

Be blessed,

Ine-Maartje

woensdag 12 oktober 2011

Niet alleen

Lieve mensen,

Soms zijn er dagen, waarop je je alleen  voelt. Dat is bij mij nu ook het geval. Dagen waarop het lijkt alsof iedereen je verlaten heeft, en er niemand meer is die echt om je geeft.
Die dagen zijn de vreselijkste dagen in mijn leven. Als ik me alleen voel. Maar God, Hij maakt die dagen, tot de mooiste dagen van mijn leven, doordat Hij laat zien, dat ik er niet alleen voor sta, maar Hij met me mee gaat, op de weg die ik zal gaan.


...Wees stil, en weet dat Ik God ben...


Stil zit ik hier…
De wind waait om me heen

Stil zit ik hier…
Niemand die mij ziet

Stil zit ik hier…
Eventjes helemaal alleen

Stil zit ik hier…
Toch is er Één Iemand

Iemand die mij ziet…
…en mij nooit in de steek laat

Stil zit ik hier…
....Maar niet alleen.

God laat mij en jouw niet alleen. Ik hoop dat jullie er op een dag allemaal achter komen, (en ik hoop snel) wat een grote Liefde de Heere Jezus is.
Zonder Hem, was voor mij alles een schaduw, dan zou alles zwart zijn, en geen doel hebben.
Maar, Hij is er, en Hij gaat nooit meer weg.

Veel liefs,         
Ine-Maartje


maandag 10 oktober 2011

God's Liefde...

Lieve allemaal,

Daar ben ik weer! Ik had een idee! Elke dag (als ik de tijd heb, natuurlijk) zet ik een tekst op mijn Blogje die me aanspreekt, en die ik graag met jullie samen wil delen. Met jullie allemaal!

Vandaag kreeg ik echt een bemoedigende tekst via mijn mail-box binnen.

Want ik ben verzekerd dat noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere.
                                                                                                                                        (Romeinen 8:39)


Is dat niet om blij van te worden voor ons allemaal?
NIETS, helemaal niets kan ons scheiden van Zijn grote liefde. De liefde van onze Heere Jezus Christus.

Zijn liefde is veel groter, dan enig andere liefde hier beneden op de aarde.

Er zijn veel dingen moeilijk in mijn leven. Veel dingen, waar ik niet meer tegenop kan.
Of de dingen waar ik tegenop zie, waar ik bang voor ben, dat ik ze niet kan.
Maar, omdat God er is, kan ik toch leven, en hoef ik niet bang te zijn.
Het is heel wonderlijk om te weten dat ik altijd Iemand heb, die met me mee gaat, met me mee denkt, me troost, en me nooit alleen laat!
Door Hem krijg ik weer hoop. Een vriend heeft mij verlaten, maar, Hij laat mij nooit alleen. Hij houd mij vast.


Lieve mensen, geloof me, en geloof Hem: er is geen grotere Liefde, dan Hij alleen.

Ik wens jullie allemaal Zijn liefde toe.

Liefs                                                     Ine-Maartje




zaterdag 8 oktober 2011

Laat ik eens beginnen...

Lieve allemaal,

Ik start nu, met het uitvinden van Blogspot.com! Ik wordt meteen in het diepe gegooid... met al die instellingen en dingen die je kan veranderen zodat je blog er geweldig uit gaat zien. Met al die instellingen, ik weet me er geen raad mee, maar tot nu toe, is het aardigjes gelukt, en ben ik er dan ook enorm gelukkig mee!

Dus ben ik HAPPY dat het me is gelukt, maar er valt nog een berg dingen te leren. Maar, al doende leert men, is het niet?
Ik ga voor vandaag weer stoppen, en gezellig bij de openhaard zitten, het is tenslotte herfst!
Heerlijk gezellig en knus, met een tekenblok. Wat zal ik eens gaan tekenen? Iemand wat tips?
Tot snel!
Ine-Maartje